θερμοπυρηνικός

Αυτός που αναφέρεται στο φαινόμενο της πυρηνικής σύντηξης, κατά το οποίο δύο ελαφροί ατομικοί πυρήνες συνενώνονται και σχηματίζουν έναν βαρύτερο ατομικό πυρήνα. Η πυρηνική αντίδραση της σύντηξης πυρήνων ελαφρών στοιχείων, από το υδρογόνο έως τον άνθρακα, με αποτέλεσμα τον σχηματισμό βαρύτερων πυρήνων ονομάζεται θ. αντίδραση και πραγματοποιείται σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες (αρκετών εκατομμυρίων βαθμών), ώστε να αποκτήσουν οι πυρήνες μεγάλες κινητικές ενέργειες και να υπερνικήσουν τις απωστικές ηλεκτρικές δυνάμεις. Οι αντιδράσεις σύντηξης στον Ήλιο και στους άλλους αστέρες είναι παραδείγματα θ. αντιδράσεων. Οι αντιδράσεις αυτές μπορούν να θεωρηθούν κυριολεκτικά πυρηνικές καύσεις, τέλεια ανάλογες προς την κοινή χημική καύση. Οι μόνες διαφορές τους από τις χημικές αντιδράσεις είναι η φύση των αντιδρώντων σωμάτων και η κλίμακα της θερμοκρασίας. Στις θερμοκρασίες 10₇Κ ή περισσότερο όπου πραγματοποιείται μία θ. αντίδραση, η θερμοπυρηνική φλόγα είναι το λιγότερο 10₄ φορές πιο θερμή και 10₆ φορές πιο ισχυρή ως πηγή ενέργειας από μία τυπική φλόγα.

* * *

-ή, -ό

φυσ. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην αντίδραση σύντηξης τών πυρήνων ελαφρών ατόμων, η οποία συντελείται σε εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες (α. «θερμοπυρηνική αντίδραση» β. «θερμοπυρηνικά όπλα»).

[ΕΤΥΜΟΛ. < θερμ(ο)-* + πυρηνικός, -ή, -ό. Η λ. είναι αντιδάνειο, πρβλ. αγγλ. thermonuclear].